บันทึกครั้งที่ 8

บันทึกครั้งที่  8

เรียน วัน พฤหัสบดี ที่ 5  มีนาคม 2558

การจัดประสบการณ์การเรียนร่วม

อาจารย์ตฤน  แจ่มถิ่น

 ***วันนี้ไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจาก อาจารย์ไปศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม

บันทึกครั้งที่ 7

บันทึกครั้งที่ 7

เรียน วัน พฤหัสบดี ที่ 26  กุมภาพันธ์ 2558

การจัดประสบการณ์การเรียนร่วม

อาจารย์ตฤน  แจ่มถิ่น

***วันนี้ไม่มีการเรียนการสอนเนื่องจากเป็นวันสอบกลางภาค

บันทึกครั้งที่ 6

บันทึกครั้งที่ 6

เรียน วัน พฤหัสบดี ที่ 19  กุมภาพันธ์ 2558

การจัดประสบการณ์การเรียนร่วม

อาจารย์ตฤน  แจ่มถิ่น

***ความรู้ที่ได้รับ***

วันนี้มีการทบทวนเนื้อหาต่อจากสัปดาห์ที่เเล้วเพิ่มเติม   เเละจากนั้นอาจารย์มีเเบบทดสอบให้นักศึกษาผ่อนคลายมีความสุุขก่อนที่จะเริ่มเข้าสู่บทเรียน

การส่งเสริมทักษะต่างๆของเด็กพิเศษ

1.ทักษะทางสังคม

-เด็กพิเศษที่ขาดทักษะทางสังคมไม่ได้มีสาเหตุมาจากพ่อแม่

-การอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่าเด็กจะมีพัฒนาการต่างๆอย่างมีความสุข

กิจกรรมการเล่น

-การเล่นเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ทักษะทางสังคม

-เด็กจะสนใจกันเองโดยอาศัยการเล่นเป็็นสื่อ

-ในช่วงแรกๆเด็กจะไม่มองเด็กคนอื่นเป็นเพื่อน แต่เป็นอะไรบางอย่างที่น่าสำรวจ สัมผัส ผลักดึง

ยุทธศาสตร์การสอน

-เด็กพิเศษหลายๆคนไม่รู้วิธีเล่น ไม่รู้ว่าจะเล่นอย่างไร

-ครูเริ่มต้นจากการสังเกตเด็กเเต่ละคนอย่างเป็นระบบ

-จะบอกได้ว่าเด็กมีทักษะการเล่นเเบบใดบ้าง

-ครูจดบันทึก

-ทำเเผน IEP

การกระตุ้นการเรียนเเบบเเละการเอาอย่าง

-วางเเผนกิจกรรมการเล่นไว้หลายๆอย่าง

-คำนึงถึงเด็กทุกๆคน

-ให้เด็กเล่นเป็นกลุ่มเล็กๆ 2-4 คน

-เด็กปกติทำหน้าทีเหมือน ครู ให้เด็กพิเศษ

ครูปฏิบัติอย่างไรขณะเด็กเล่น

-อยู่ใกล้ๆ เเละเฝ้ามองอย่างสนใจ

-ยิ้มเเละพยักหน้าให้ ถ้าเด็กหันมาหาครู

-ไม่ชมเชยหรือสนใจเด็กมากเกินไป

การให้เเรงเสริมทางสังคมในบริบทที่เด็กเล่น

-ครูพูดชักชวนให้เด็กร่วมเล่นกับเพื่อน

-ทำโดย การพูดนำของครู

                หลังจากนั้นอาจารย์ให้ทำกิจกรรมเกี่ยวกับเด็กพิเศษให้แก่เด็ก โดยจะเป็นการ จุดและเส้น ซึ่งร่วมกันทำกะเพื่อน จะมีคนนึงนั้นจุด และอีกคนนั้นลากเส้นให้มีจุดตัดเกินเป็นวงกลม ขณะที่ทำกิจกรรมนั้นต้องฟังเพลงไปด้วยแล้วจังหวะการวาดนั้นก็เป็นไปตามจังหวะเพลงด้วย

นี้คือผลงานของกลุ่มฉัน

ประเมินการเรียน

ประเมินอาจารย์  วันนี้อาจารย์ดูสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส น่ารักเหมือนทุกวัน ตั้งใจสอนนักเรียนอย่างตั้งใจ

ประเมินเพื่อน  เพื่อนๆสนุกสนานหัวเราะกันอย่างมีความสุข

ประเมินตัวเอง  ตั้งใจทำงานอาจมีบางครั้งที่คุยบ้าง

บันทึกถครั้งที่ 5

บันทึกครั้งที่ 5

เรียน วัน พฤหัสบดี ที่ 12  กุมภาพันธ์ 2558

การจัดประสบการณ์การเรียนร่วม

อาจารย์ตฤน  แจ่มถิ่น

                 ***ความรู้ที่ได้รับ***

**การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ

**ทักษะของครูและทัศนคติ

**การฝึกเพิ่มเติม

        อบรมระยะสั้น , สัมมนา

        สื่อต่างๆ

การเข้าใจภาวะปกติ

เด็กมักคล้ายคลึงกันมากกว่าแตกต่าง

ค     ครูต้องเรียนรู้ , มีปฎิสัมพันธ์กับเด็กปกติและเด็กพิเศษ

รู้      รู้จักเด็กแต่ละคน

        มองเด็กให้เป็น “เด็ก”

การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า

ก     การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย

การสอนโดยบังเอิญ

ใ     ให้เด็กเป็นฝ่ายเริ่ม

   เด็กเข้าหาครูมากเท่าไหร่  ยิ่งมีโอกาสในการสอนมากขึ้นเท่านั้น

   ครูต้องพร้อมที่จะพบเด็ก

   ครูต้องมีความสนใจเด็ก 

ค ครูต้องมีความรู้สึกที่ดีต่อเด็ก

ค ครูต้องมีอุปกรณ์และกิจกรรมล่อใจเด็ก

ค ครูต้องมีความตั้งใจจริงในการช่วยให้เด็กแต่ละคนได้เรียนรู้

ค ครูต้องใช้เวลาในการติดต่อไม่นาน

    ครูต้องทำให้เป็นเรื่องสนุกสนาน

อุปกรณ์

มีลักษณะง่ายๆ

ใ ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง

เ  เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนแบบเด็กปกติ

เ  เด็กปกติเรียนรู้ที่จะให้ความช่วยเหลือเด็กพิเศษ

ตารางประจำวัน

เ  เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ

กิ กิจกรรมต้องเรียงลำดับเป็นขั้นตอนและทำนายได้

 เ เด็กจะรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจ

ก การสลับกิจกรรมที่อยู่เงียบๆกับกิจกรรมที่เคลื่อนไหวมากๆ

ค คำนึงถึงความพอเหมาะของเวลา

ทัศนคติของครู

ก การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์

    ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก

ค  ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน

การใช้สหวิทยาการ

ใ ใจกว้างต่อคำแนะนำของบุคคลในอาชีพอื่นๆ

   สร้างความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดกับกิจกรรมในห้องเรียน

ขั้นตอนการให้แรงเสริม

   สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย

   วิเคราะห์งาน กำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานแต่ละขั้น

   สอนจากง่ายไปยาก

กิจกรรมที่อาจารย์ให้ทำในวันนี้คือ

อาจารย์ให้วาดภาพมือและรายละเอียดของมือเราข้างที่ไม่ถนัด โดยขณะที่วาดนนั้น เราต้องสวมถุงมือไว้เพื่อไม่ให้ดูแบบ  เราต้องนึกให้ได้ว่ารายละเอียดเปนยังไง

จากกิจกรรมสรุปได้ว่า  มือเราอยู่ด้วยกับเรามาตารมจำนวนอายุของเราแต่เมื่อเราได้วาดรูปมือเราแล้ว เรายังไม่สามารถวาดให้มันตรงเหมือนจริงได้เลย เช่นเดียวกับการสนเด็กเมื่อเราสอนเด็ก 1 คน เขาก็จะอยู่กับเราตลอดเวลาเมื่อมีอะไรเราก้อควรบันทึก ณ ตอนนั้น เพราะถ้าหากบันทึกทีหลังเราก็อาจจะเก็บรายละเอียดไม่หมดก็ได้

หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ได้มีการเซอร์ไพรส์วันเกิดอาจารย์ย้อนหลัง เห็นอาจารย์มีความสุขก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ^^