วันเสาร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2558

บันทึกถครั้งที่ 5

บันทึกครั้งที่ 5
เรียน วัน พฤหัสบดี ที่ 12  กุมภาพันธ์ 2558
การจัดประสบการณ์การเรียนร่วม

อาจารย์ตฤน  แจ่มถิ่น


                 ***ความรู้ที่ได้รับ***


**การสอนเด็กพิเศษและเด็กปกติ
**ทักษะของครูและทัศนคติ
**การฝึกเพิ่มเติม
        อบรมระยะสั้น , สัมมนา
        สื่อต่างๆ
การเข้าใจภาวะปกติ
เด็กมักคล้ายคลึงกันมากกว่าแตกต่าง
ค     ครูต้องเรียนรู้ , มีปฎิสัมพันธ์กับเด็กปกติและเด็กพิเศษ
รู้      รู้จักเด็กแต่ละคน
        มองเด็กให้เป็น “เด็ก
การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า
ก     การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย
การสอนโดยบังเอิญ
ใ     ให้เด็กเป็นฝ่ายเริ่ม
   เด็กเข้าหาครูมากเท่าไหร่  ยิ่งมีโอกาสในการสอนมากขึ้นเท่านั้น
   ครูต้องพร้อมที่จะพบเด็ก
   ครูต้องมีความสนใจเด็ก 
ค ครูต้องมีความรู้สึกที่ดีต่อเด็ก
ค ครูต้องมีอุปกรณ์และกิจกรรมล่อใจเด็ก
ค ครูต้องมีความตั้งใจจริงในการช่วยให้เด็กแต่ละคนได้เรียนรู้
ค ครูต้องใช้เวลาในการติดต่อไม่นาน
    ครูต้องทำให้เป็นเรื่องสนุกสนาน
อุปกรณ์
มีลักษณะง่ายๆ
ใ ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
เ  เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนแบบเด็กปกติ
เ  เด็กปกติเรียนรู้ที่จะให้ความช่วยเหลือเด็กพิเศษ
ตารางประจำวัน
เ  เด็กพิเศษไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ทำอยู่เป็นประจำ
กิ กิจกรรมต้องเรียงลำดับเป็นขั้นตอนและทำนายได้
 เ เด็กจะรู้สึกปลอดภัยและมั่นใจ
ก การสลับกิจกรรมที่อยู่เงียบๆกับกิจกรรมที่เคลื่อนไหวมากๆ
ค คำนึงถึงความพอเหมาะของเวลา
ทัศนคติของครู
ก การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์
    ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก
ค  ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน
การใช้สหวิทยาการ
ใ ใจกว้างต่อคำแนะนำของบุคคลในอาชีพอื่นๆ
   สร้างความสัมพันธ์ระหว่างการบำบัดกับกิจกรรมในห้องเรียน
ขั้นตอนการให้แรงเสริม
   สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย
   วิเคราะห์งาน กำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานแต่ละขั้น
   สอนจากง่ายไปยาก



กิจกรรมที่อาจารย์ให้ทำในวันนี้คือ
อาจารย์ให้วาดภาพมือและรายละเอียดของมือเราข้างที่ไม่ถนัด โดยขณะที่วาดนนั้น เราต้องสวมถุงมือไว้เพื่อไม่ให้ดูแบบ  เราต้องนึกให้ได้ว่ารายละเอียดเปนยังไง



จากกิจกรรมสรุปได้ว่า  มือเราอยู่ด้วยกับเรามาตารมจำนวนอายุของเราแต่เมื่อเราได้วาดรูปมือเราแล้ว เรายังไม่สามารถวาดให้มันตรงเหมือนจริงได้เลย เช่นเดียวกับการสนเด็กเมื่อเราสอนเด็ก 1 คน เขาก็จะอยู่กับเราตลอดเวลาเมื่อมีอะไรเราก้อควรบันทึก ณ ตอนนั้น เพราะถ้าหากบันทึกทีหลังเราก็อาจจะเก็บรายละเอียดไม่หมดก็ได้

หลังจากนั้นพวกเราทุกคนก็ได้มีการเซอร์ไพรส์วันเกิดอาจารย์ย้อนหลัง เห็นอาจารย์มีความสุขก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ^^


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น